Herfst, een feestje

Herfst, een feestje. Tenminste dat is mijn mening. Die schitterende kleuren, de natuur die in de overgang van zomer naar winter nog een laatste keer knallend afscheid neemt van het mooie zomerse weer. De koudere nachten die uiteindelijk verantwoordelijk zijn voor het kleurenpalet van geel, oranje en rood in onze natuur. Dit jaar ben ik met twee fotomaatjes naar de Harz geweest, daar is de kleurenpracht nog intenser dan bij ons. In het gebied van het Ilsetal zijn we landschappelijk bezig geweest, met een schitterend resultaat. Het snelstromende riviertje dat door het Ilsetal loopt is prima bereikbaar en de vele beukenbomen en berken die er omheen staan kleuren geweldig met mooie reflecties in het water. Voor mij was de uitdaging nog groter omdat dit het eerste weekend was waarin ik serieus aan de gang ben geweest met een middenformaat camera. Spiegelloos. En enorm veel lichter dan mijn vertrouwde canon. Een uitdaging kan ik je vertellen, maar daarover vertel ik binnenkort in een apart blogje veel meer. Hier nu een eerste impressie van de herfst van dit jaar.

Nog meer edelherten

Zoals ik in het vorige blog al schreef ga ik elk jaar naar de edelhertenbronst. Ik blijf dit een geweldig spektakel vinden. Het machtige burlen van de mannen, het bijeen houden van de groep hindes en het continu wegjagen van de concurrent. Een mooi schouwspel. Zo nu en dan probeer ik wel eens op een andere locatie te fotograferen dan op de Hoge Veluwe. Zo ben ik al in Duitsland geweest en ook in de Oostvaardersplassen. Nu echter maar eens naar zuid Nederland vertrokken, ook hier zitten edelherten. Samen met mijn vrouw hebben we er een weekend voor uit getrokken. Viel de zaterdag wat tegen qua weer, licht en activiteit van de herten, de vroege zondagochtend was fantastisch ! Schitterend zacht strijklicht, een al wat herfstig verkleurend landschap en meerdere geweidragers dichtbij ! Voeg daarbij de grote groep hindes die er liepen en het plaatje is compleet om mooie foto's te kunnen maken. Door gebruik te maken van het warme licht en de setting van de witbalans in de camera op schaduw te houden krijg je een hele kleurrijke sfeer in je foto. Dan is het puur een kwestie van heen en weer lopen, de herten observeren en anticiperen op het gedrag van de dieren. Hierdoor kun je redelijk voorspellen waar ze langs gaan lopen en dus je achtergrond bepalen waar je de foto wilt maken. Een mooi spel tussen fotograaf en dier. Na ruim 2 uur fotograferen begon het licht minder mooi te worden en werd het tijd om in te pakken, maar het was een geweldig mooi ervaring ... opnieuw !

Edelherten

In Nederland zijn helaas maar weinig plekken waar je het edelhert kunt observeren. Naast de Veluwe zijn dit de Oostvaardersplassen en het Weerterbos.Samen met dochterlief ga ik een keer per jaar naar de Hoge Veluwe, herten kijken. Het is een makkie om hier de edelherten te vinden. We beginnen samen met honderden anderen langs de Wildbaanweg. En al die mensen staan foto's te maken. De truc is dan ook niet om het hert te fotograferen, maar om toch tussen die massa wat foto's te maken die eruit springen. En dat valt nog niet mee. Op het NP de Hoge Veluwe ga ik het liefst naar het Reemsterveld, wat is persoonlijk een veel mooiere plek vind dan de heideveldjes aan de Wildbaanweg. Ruig gras, warme rode en gele kleuren. Een wat heuvelachtig gebied. Prachtig. Als er dan ook nog wat hele lichte grondmist opkomt is de sfeer helemaal mooi. Maar ja, aanvankelijk geen edelhert te bekennen. Ondanks het vele publiek in het park laat de natuur zich gelukkig nog niet altijd vertellen wat het moet doen. Maar na een uur wachten komt er zowaar een geweidrager uit de bosrand het veld oplopen.  Prachtig door het hoge gras komt de gigant aan gelopen. De eerste foto's worden gemaakt. Prachtig zoals het hert harmonieert met de kleuren van het gras. Gelukkig iets activiteit, maar al snel gaat ook dit hert liggen rusten. Weer gebeurt er een half uur niets. Maar dan komt er opeens een grote groep hindes met nog een plaatshert aanlopen. Binnen een paar minuten verandert de hele setting. Het aanvankelijk eenzame hert pakt binnen no time alle hindes af van het andere hert. Wat een mooi gezicht. Daarna drijft hij de hindes een van de heuveltjes op, waar ze schitterend staan als silhouet voor de machtig mooi gekleurde lucht. Dat is het magische moment van de avond. En ook dat wordt vast gelegd. Fors onderbelichten om de dieren als silhouet voor de oranje en gele lucht te krijgen. Aanvankelijk zijn de hindes aan het eten, waardoor er geen koppies te zien zijn. Maar dan rijdt de boswachter langs in de voor de dieren bekende groene pickup truck. Alle koppies komen omhoog en maken het beeld compleet. Het gewei van meneer steekt in de groep hindes prachtig af tegen de hemel. Wauw, wat een moment, daar kun je als natuurfotograaf alleen maar van dromen !

Recensie Saal Digitaal fotoalbum

Afgelopen maand kreeg ik een aanbieding van Saal Digitaal om een fotoalbum van hun te testen tegen een fors gereduceerd tarief, mits ik een eerlijke en onafhankelijke recensie hiervan wilde schrijven. Normaal doe ik dit niet zo gauw maar ik had van dit album al goede dingen gelezen en wilde deze zelf al graag eens proberen. Dit was dan ook een goed moment om de daad bij het woord te voegen. En ik moet eerlijk zeggen, ik ben ontzettend enthousiast over het eindresultaat. Maar hier later meer over. Een goed fotoalbum begint natuurlijk met de bijbehorende software. De software is makkelijk te downloaden en installeren. Daarna moet je even wegwijs worden in de layout van de software. Deze lijkt deels op de pakketten van andere albums waar ik mee gewerkt heb, maar als ik een vergelijking maak met bijvoorbeeld Fotofabriek en Albelli dan is de layout toch iets minder logisch van indeling. Zo staan aan de rechterzijde een aantal tabbladen door elkaar heen die gaan over de uiteindelijke afwerking en uiterlijk van het gehele album (omslag en project) als het voor de individuele bladzijden van belang zijnde achtergronden, cliparts en layout. Deze indeling is voor mij niet logisch. Persoonlijk zou ik kiezen voor een aparte indeling over het project, het album en de pagina’s en dat gegroepeerd bij elkaar zetten.

Als je echter eenmaal aan de indeling gewend bent dan werkt de software wel vlot. Het plaatsen van foto’s, tekst en andere zaken als achtergrond, schaduwen, randen en cliparts werken goed en zijn door middel van zichtbare hulplijnen goed uit te richten ten opzichte van elkaar. Ook het roteren van tekst en fotovlakken werkt prima. Over de foto’s kunnen veel soorten maskers gelegd worden, wat een mooi effect geeft aan de foto’s. Hierbij mis ik wel diverse horizontale en verticale verloopmaskers die een deel van de foto bedekken. De maskers die hiervoor in het programma zitten zijn net iets te beperkt als je een uitgebreid album wilt maken. De onregelmatig gevormde maskers zijn wel erg fraai vorm gegeven. Wat ik tevens mis is het feit dat de maskers niet apart van de foto’s ingezoomd kunnen worden. Je zit vast aan één grootte. Dat betekent dat als je je foto inzoomt het masker niet mee beweegt.

De preview van gemaakte pagina’s is duidelijk en overzichtelijk. Zowel de preview in het programma zelf als de mogelijkheid om het geheel als PDF bestand op te slaan. Dat kan zelfs zonder toevoeging van een logo van Saal Digitaal ! Dit betekent dat je de PDF bijvoorbeeld als link in je website kunt plaatsen zodat bezoekers je album online kunnen bekijken. Een hele sterke toevoeging dat Saal hiermee biedt ! Ik heb dit nog niet eerder in andere programma’s op deze wijze gezien. 

Als het album dan klaar is dan komt het moment dat je deze bij Saal wilt gaan plaatsen. Het bestellen gaat duidelijk en overzichtelijk en verloopt vlot. Binnen 3 dagen ahd ik het album in de bus liggen, een hele vlotte levering dus.

De levering ziet er verzorgt uit, goed beschermt, netjes verpakt beschermende plastic met een stevige kartonnen verpakking er omheen. Dan komt het grote moment, hoe ziet het album er uit ?

En dat is in één woord fantastisch ! Een prachtige druk van fotokwaliteit op heel dik papier. De kleuren komen heel goed overeen met datgene wat ik op mijn computerscherm heb gemaakt. Ik heb gekozen voor een glans afwerking, deze is mooi egaal en niet storend glimmend. De flat-lay pagina’s sluiten keurig aan en de beelden lopen heel netjes door over de beide pagina’s. De kaft is van dik hard karton met ook hier een uitstekende kwaliteit druk van het fotowerk. Achterop is een heel kleine QR code afgedrukt door Saal, echter deze is zo klein (ca 6x4mm) dat deze mij totaal niet stoort.

Conclusie : Saal Digitaal levert een uitstekende kwaliteit fotoalbum, één van de beste die ik de laatste jaren heb gezien (en ik heb er al een dikke twintig laten afdrukken de laatste jaren). De software is prima te gebruiken maar kan mijn inziens nog wel iets verbeterd worden, met name op het gebied van de lay-out van de software. Toch is dit voor mij geen reden om mijn volgende album niet ook weer hier te gaan bestellen. Ik ben dusdanig onder de indruk van de afdruk kwaliteit dat ik nu al uitkijk naar mijn volgende Saal Digitaal album.

De laatste stuipen van Koning Winter

De laatste restjes winter heb ik het afgelopen weekend mee gepakt in de Hoge Venen in België. Tenminste, ik verwacht dat het de laatste restjes zullen zijn. Hoog in de Ardennen lag nog sneeuw en ijs. En dat is altijd een feestje. Het ragfijne rijp, de witte sneeuw en spiegelende ijs maken een landschap altijd fraaier. Ook in de Hoge Venen gaf het een prachtig beeld van ongerepte natuur. Fris en uitnodigend. Maar tegelijk guur en in potentie levensgevaarlijk. Bij Baraque Michel heb ik een tocht gelopen van 4 kilometer door dit fraaie gebied. Ruigte volop bezaaid met pijpestrootjes gras. Mooie solitaire bomen. En een prachtige zonsondergang en zonsopkomst. uiteraard werken met verloopfilters, anders is het contrast tussen lucht en land veel te groot. En goed zoeken en kijken naar een mooi standpunt, zodat er diepte in het beeld komt. Verderop in de Venen liep ik het bos in. Het licht speelt fraai tussen de dennen door. Als ik het bos weer uit kom is er een prachtig kommetje in het landschap, waar de bomen dik onder de rijp zitten. Een heel andere beeld dan de veenvlakte. En dat alles binnen enkele kilometers.

Dassen

Ik had ze nog nooit in het echt gezien, maar jongens, wat zijn ze gaaf. Samen met een fotomaatje van me zijn we naar België geweest, waar de mogelijkheid bestaat om in de Ardennen een fotohut te huren nabij een dassenburcht. Als je geluk hebt dan komen de dassen een beetje vroeg uit de burcht en heb je een uurtje tijd om mooie foto's te maken. Tot ons grote geluk kwamen ze inderdaad vrij vroeg uit de burcht. Vijf stuks maar liefst ! Wat een gave ervaring. Eerst veraf, maar langzaamaan steeds dichterbij, tot ze op een gegeven moment nog geen drie meter van ons vandaan stonden. We konden ze horen smakken tijdens het eten. Wat een mooie momenten om mooie platen te maken. Uitermate lastig, dat wel, want door het late tijdstip van de avond werden de sluitertijden al vreselijk lang bij een hoge iso waarde. Dus ligt het risico van bewegingsonscherpte en korrelige foto's vol ruis om de hoek. Nauwkeurig afstellen geeft uiteindelijk toch een mooie scherpe opname, waarbij timing van de opname alles is. Precies als het dier stil staat om te luisteren of kijken naar iets dat hij of zij denkt te horen dan wel zien is het moment om af te drukken. En dan nog is er een hele serie bewogen opnames bij, maar gelukkig ook een hele serie mooie scherpe platen ! Helemaal happy ben ik er mee.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
I had never seen them before in the wild, badgers. But they are so really cool ! I went to Belgium to a photohide where I had the chance to photograph these magnificent animals. Five of them came out their hide. After a long wait they came to a nearby distance of only 10 feet ! I could hear them eat. What a great moment to take images. Not easy, because the shutterspeed is long at this time of the evening. To compensate I pulled up the iso value, but with a limit. I don't want a lot of "snow" in my image. And I managed to get some very decent pictures. I am totally happy with them !

Boomkikkers

Vanmiddag maar eens gespijbeld van het werk dat er nog lag. Dat zie ik vanavond wel weer. Het was mooi buiten en ik moest er even uit. Ik heb me eens drie uurtjes bezig gehouden met de boomkikkers hier in de omgeving. Ik blijf dit schitterende beestjes vinden. Wat zijn ze fotogeniek. Maar wat is het ontzettend moeilijk om hier een fatsoenlijke plaat van te maken. De standaardfoto's die heb ik nu wel, ik zocht eigenlijk een plaat met sfeer. Ik ben begonnen met de macrolens, maar dat was het niet helemaal. Je moet te dichtbij komen en dan springen ze weg, te veraf en de sfeer is weg. Vervolgens ben ik overgestapt op de 100-400 mm telelens, dat gaf al veel meer sfeer. Maar hiermee kon ik weer niet dicht genoeg bij komen. Dus drie tussenringen geplaatst tussen de lens en het toestel. Dat deed de truc. Nu kon ik de kikkertjes groot genoeg in beeld krijgen en toch op afstand blijven. Maar deze combi werkt niet lekker vanuit de hand, te zwaar en dus gauw bewegingsonscherpte. Uiteindelijk heb ik de 100-400 mm lens vervangen door de 70-200 mm lens met drie tussenringen. Nu wilde het eindelijk lukken. Dicht genoeg bij, stabiel te houden en toch voldoende afstand om de kikkertjes niet af te schrikken. Fotograferen zonder verstoren, dat willen we tenslotte als natuurfotograaf. Dan is het wachten, nog wat wachten en nog meer wachten. Net zolang tot er een kikkertje zich gaat verplaatsen of omhoog komt langs de takken van de braam. En dan moet je ook snel zijn, want als ze eenmaal lopen zitten ze bijna niet meer stil. Uiteindelijk heb ik wel een aantal mooie platen weten te maken, waaronder deze.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Today I spent a couple of hours photographing the treefrogs. That is difficult. I wanted some moody images and at first I tried out my macro lens. But this didn't work. Too close and they jumped, too far and the mood wasn't what I wanted. Then I changed to the 100-400 macro lens with some extenders. This was good for getting close, but the combination lens and body was to heavy to handle without the risk of getting motion blur. So at last I used the 70-200 mm lens with three extenders. This worked very nice. Now it was only a matter of waiting, more waiting and even more waiting. As long as necessary until a little frog started moving up or down a leave or branch. When they did I had to be fast, only a few seconds before they dissapeared or lay still again. But I got my images.