Project H'veen : blauwe kwartiertje

Eind van de middag ben ik vandaag nog even naar het Haaksbergerveen gereden. Het was zwaar bewolkt, regen en harde wind. Eigenlijk geen weer om te gaan fotograferen, maar omdat ik toch wil proberen zeer geregeld aan mijn Haaksbergerveen project te werken besloot ik toch om maar te gaan. Iets wat ik anders zeker niet gedaan zou hebben. Eenmaal in het veen aangekomen heb ik eerst nog een tien minuten bij de auto staan dralen, het was nat en guur. Wel gaan, niet gaan ? Dan toch de rugzak op de rug en het drassige veen in. Buienradar voorspelde dat het met een tien minuten droog zou worden en tegen die tijd had ik nog een drie kwartier om foto's te maken, voor het te donker zou worden. Al snel vond ik aan de noordzijde van het veen mijn onderwerp. Door het smelten van de sneeuw waren hier forse waterplassen ontstaan, met zelfs nog grotendeels ijs erop. Dit gaf een mooie magisch witte melkachtige kleur aan het water. Erboven vlogen de wolken woest door het zwerk. En laat het nu inderdaad een kwartiertje voor zonsondergang droog worden en laat de lucht nu ook nog breken. Weliswaar geen ondergaande zon gezien, maar door gebruik te maken van enkele lee-filters kon ik prachtig gebruik maken van de omstandigheden. Hoe later het werd, hoe langere sluitertijden ik kon krijgen en zo heb ik toch enkele sfeervolle platen van het veen kunnen maken. Vooral in het zogenaamde blauwe kwartiertje was het geweldig. De sfeer van de lucht en de bijpassende kleuren van het ijs op het water gaven het geheel een mysterieuze uitstraling. Helemaal super. Door te werken vanaf statief en gebruik te maken van de timer-ontspanner kun je dan hele lange sluitertijden gebruiken. Hierdoor krijg je strepen in de lucht in plaats van scherpe wolken. Dit geeft een heel aparte sfeer aan de foto. In de bovenste twee foto´s heb ik gebruik gemaakt van de externe flitser. Tijdens de lange belichtingstijden van 20 tot 30 seconden heb ik handmatig de voorgrond met zacht licht op enkele plaatsen ingeflitst. Hierdoor komt hier toch nog wat kleur en licht in. Uitermate tevreden met mezelf ben ik een klein uurtje later weer naar huis gereden. Het was ondertussen donker geworden en weer wat nattig. Who cares ! Het blijkt maar weer, het is vrijwel altijd fotoweer ! En om eerlijk te zijn, zonder de motivatie van het project waren deze beelden niet tot stand gekomen. Ik begin steeds meer van mijn project te genieten.