Pages

De Noordmolen

Vanochtend maar eens op zoek geweest naar een mooie plek voor herfstfoto's. Op zoek dus naar kleur : geel, rood, oranje en bruin. De typische najaarskleuren. Ik besluit om eens een voor mij nieuw bosrijk gebied te zoeken met een waterpartij erbij. Kleur en reflectie, een perfecte combinatie. Na een uurtje googelen kom ik uiteindelijk uit bij landgoed Twickel. Dit ligt bij Delden en is een oud kasteel met veel bos. Eén van de onderdelen van het landgoed is een watermolen, de "Noordmolen" genaamd. En dat werd het doel. Vanmorgen om 5.45 uur opgestaan en op stap naar Twickel. Ruim voor zonsopkomst ben ik op lokatie en verken de voor mij nieuwe omgeving. Al gauw blijken er prima mogelijkheden aanwezig voor kleurrijke platen. Ik bepaal de plekken waar ik de opnames wil maken, schiet wat proefopnames, en dan is het wachten tot de zon boven de horizon komt. Een uurtje blauwbekken volgt, want hier in Twente is het vanochtend op kniehoogte al bijna -10 graden. Knap koud dus ! Kort voor 8.00 uur is het dan zover, er komt kleur in de omgeving door de eerste gefilterde zonnestralen. Helaas geen mooie lucht met spectaculaire wolken, maar wel een heel mooi sfeertje door de knallende kleuren. Na een uurtje intensief fotograferen is het mooiste licht wel weg en pak ik weer in. Uiteindelijk heb ik er toch acht mooie foto's aan overgehouden. Hier vier van de mooisten. De rest staat weer op de site.




Paddo's

Net als veel andere natuurfotografen geniet ik ook volop van de herfst. Die mooie kleuren, de grondmist met de mooie landschappen en natuurlijk ook de paddestoelen. Overal komen ze boven de grond in allerlei kleuren en vormen. En dat vraagt erom om vastgelegd te worden. Gisteren ben ik naar de Noetselerberg geweest, onderdeel van de Sallandse Heuvelrug, om wat landschappen en paddestoelen te fotograferen. En ik blijf het moeilijk vinden om wat originele opnames te maken van deze paddo's. Klein, en vaak moeilijk te benaderen omdat ze zo dicht op de grond groeien. In de meest onmogelijke houdingen lig ik voor en liefst onder de kleine schimmeluitgroeisels. Dan zoeken naar een goede compositie, instellen van de belichting en soms inflitsen om bepaalde delen op te lichten. Vele pogingen gaan direkt de prullenbak in, en in elke volgende opname is er een kleine aanpassing. Goh, wat is digitaal dan toch mooi. Opname, kijken op het schermpje naar compositie en op het histogram of het gehele bereik er wel in zit, dan de correcties toepassen en opnieuw schieten. Heerlijk om te doen, ik geniet dan volop. En dan thuis de spanning als de opnames langzaam in beeld komen op het grote scherm. De kleine schermpjes achterop de camera's willen nog wel eens vertekenen. Denk je dat de opname haarscherp is, blijkt het het toch net niet te zijn. Maar uiteindelijk blijft er altijd wel wat over. Gisteren was dit het resultaat.



Buurserzand

Vanochtend maar weer eens vroeg op stap geweest. Hoewel, vroeg ? Eén van de voordelen van de herfst is dat de zonsopkomst pas tegen acht uur plaats vind. Alle tijd dus om tijdig op de plek te komen waar je wilt fotograferen, zonder dat je voor dag en dauw (zoals in de zomer) je bed uit moet. Ik besluit om naar het Buurserzand te gaan, een mooi natuurgebied kort bij mijn huis. Enkele weken geleden heb ik hier een mooie waterplas ontdekt, die echter door de langdurige droogte vrijwel leeg stond. Met de grote hoeveelheid regen van de afgelopen week moest het nu snel gevuld zijn, en inderdaad, bij aankomst was er een fatsoenlijk wateroppervlak aanwezig. Perfecte omstandigheden voor een spiegelfoto. Beetje grondmist, mooi zacht licht en dreigende bewolking.
Camera op statief, verloopfilters ervoor (opheffen van het enorme contrastverschil tussen lucht en land) en dan het goede moment afwachten. En het licht was mooi ! Door  de dreigende, donkere bewolking ontstond prachtig strijklicht. Warm, bijna gelig licht. En een mooie reflectie in het spiegelgladde water. Dat leverde gelijk de eerste mooie opname van de ochtend op. Even later stond de zon wat hoger, maar was nog steeds mooi en warm van kleur. Ik stond ondertussen midden in het venige gedeelte van het Buurserzand en de warme kleuren van het alom aanwezige pijpestrootje versterkten de warme kleuren nog eens. Prachtig ! En als toetje op de ochtend kwam ik vlak bij de parkeerplaats nog een stel Hereford koeien tegen, waarvan er één heel mooi in het licht stond. Toevallig kwamen er een aantal mountainbikers langs rijden. Meestal heb ik een pokkehekel aan deze fietsers, want al het wild dat er nog zit is dan wel vertrokken, maar in dit geval droegen ze prachtig bij aan de sfeer van de foto.
Ik ben er in ieder geval bijzonder tevreden mee.