Egel

Afgelopen week maar eens weer foto's gemaakt van een egel, toch één van mijn favoriete fotomodellen. Door mijn werk kan ik geregeld opnames maken van deze schitterende dieren. Als dierenartsenpraktijk zijn wij geregistreerd voor de opvang van zwakke, zieke en gewonde egels. Dus komt er geregeld met de dierenambulance zo´n zielig klein geval binnen. Onze stelregel is dan altijd dat het dier weer terug moet in de natuur en zich daar zelfstandig en goed moet kunnen redden. Soms is dit een korte medische behandeling van enkele dagen, soms zitten ze de hele winter over bij ons in de opvang. Dat gebeurd als de jonge egeltjes, die laat in de herfst geboren zijn, onder het minimum gewicht van circa 800-900 gram zitten op het moment dat ze gevonden worden. Als ze dit gewicht aan het eind van de herfst niet hebben dan komen ze de winter niet goed door, en sterven door ondervoeding. Deze egels gaan in de opvang en worden dan bijgevoerd als ze tijdens hun winterrust zo nu en dan wakker worden en wat willen eten. Zo komen ze keurig op een goed gewicht en komen ze de winter probleemloos door. Eind van het voorjaar worden ze dan door ons weer uitgezet. Of in het gebied waar ze gevonden zijn, of in een auto-luw gebied, als hun eigen gebied te gevaarlijk voor ze is. En dat is precies het moment waarop ik de kans krijg om deze schitterende dieren in hun eigen omgeving te fotograferen. Nadat ze zijn losgelaten scharrelen de meesten nog een tijdje wat rond, alvorens in het groen te verdwijnen. En dan grijp ik de mogelijkheid aan om er wat mooie platen van te maken. Zoals ook met dit kleine egeltje. Een jong van afgelopen herfst, die nu voldoende op gewicht is om zijn verdere leven in de natuur door te brengen. Een dier in landschap opname, zoals ik ze het liefste maak. Het ga je goed kleine egelvriend!