Pages

Durdle Door en Man o' War

Tijdens onze reis door Zuid Engeland wilde ik graag een bezoek brengen aan Durdle Door, een stenen boog die door erosie uitgesleten is en prachtig in de zee staat. Deze kalkstenen boog is enorm fotogeniek.  Ik besloot om mijn foto´s ´s morgens vroeg voor zonsopkomst te gaan maken, omdat het licht in deze tijd van het jaar dan de meeste kansen bood op een mooie en kleurrijke foto. Als je dan ´s morgens om vijf uur opstaat is het altijd spannend of het weer meewerkt. Gelukkig zagen de omstandigheden er goed uit. Geen regen en geen zware bewolking. Nu maar hopen dat de lucht wat kleurt. Overnachten deden we op een camping vlak bij Durdle Door. Maar om er te komen moet je eerst nog wel over een forse heuvelrug heen wandelen. En dat viel niet mee met bijna 10 kilo fotoapparatuur op je rug. Een steile klim en vervolgens idem dito afdaling. Hijgend en puffend kwam ik boven, maar jongens, het uitzicht was de moeite waard. Eerst kom je langs Man o´ War, een halfronde baai, waar het licht prachtig in scheen. En dan vervolgens de Durdle Door zelf, in de naastgelegen baai. Geweldig ! Een prachtig zeelandschap ontvouwt zich en ik haast me naar het kiezelstrand aan de voet van Durdle Door. Een half uur intensieve fotografie volgt, waarbij ik diverse technieken probeer, van lange sluitertijden, HDR en filteropnames. Dan is het mooie licht weg en geniet ik tevreden na. Het is heerlijk om zo bezig te zijn en de eerste resultaten op het kleine schermpje achterop de camera zien er veelbelovend uit. Uiteindelijk blijven er thuis dan een aantal foto´s over, waarover ik tevreden ben. En dat zijn deze geworden.





Vroege morgen bibbers

Tijdens ons verblijf in de New Forest ben ik één van de ochtends 's morgens vroeg voor zonsopgang op stap gegaan. Om half vijf stond ik in de nog natte heide te zoeken naar de ponies van de New Forest. En verdorie, 40000 ponies in dit gebied en geen peerd te zien !! Langzaam werd het lichter en kwam er meer kleur in de lucht. En net als ik enorm loop te balen en denk dat ik het bedachte shot ga missen komt er uit het bos een pony aangelopen, die op zijn dooie gemakkie de hei opslentert. Snel het statief met camera opgepakt en mezelf zodanig gepositioneerd dat de pony op een goede plek staat, vrij van de achtergrond met de grondmist erachter. Dan staat het dier echter te vreten en doet zijn hoofd amper meer omhoog. En als het al opkijkt dan is het amper enkele seconden. Dus in deze momenten rap scherpstellen en afdrukken. De sluitertijden zijn nog vrij lang zo vroeg in de ochtend, dus bewegingsonscherpte ligt ook nog eens om de hoek. Uiteindelijk heb ik nog een hele fraaie serie foto's kunnen maken, maar ik moet zeggen dat het wel even spannend was toen ik ze voor het eerst in het groot zag op mijn computerscherm. Zijn ze scherp of niet ? Gelukkig, het staat er goed op.






New Forest Pony

Afgelopen vakantie heb ik met mijn gezin enkele weken in Zuid-West Engeland doorgebracht, onder andere enkele dagen in de New Forest. Hier lopen bijna 40000 ponies los die zichzelf maar moeten redden in een gebied van circa 20x20 km. Bijna niet te missen dus. En ze lopen inderdaad overal, in de plaatsjes, op de camping, in het bos en op grote vlaktes. Grootste moeilijkheid is om er een fatsoenlijke plaat van te maken, en dat viel nog niet mee. Dan moet je echt de heuvels op en de natuur in, en daar zijn die 40000 opeens verrekte moeilijk te vinden. Gelukkig heb ik er een aantal aardige plaatjes kunnen maken. De komende weken dan ook veel foto´s vanuit Engeland. Hier de eersten. Een aantal New Forest Ponies kort voordat de zon ondergaat in het warme avondlicht. Om het beeld mooi in elkaar te schuiven zijn de opnames gemaakt met de 500mm sigma lens.



Ree in de heide

Vanochtend vroeg maar eens het Buurserzand op geweest. Plan was om wat mooie landschapsopnames te maken van de op dit moment bloeiende heide. En dan het liefst met wat lichte grondmist. Ik had gisterenavond al wat twijfels, de voorspelde nachttemperaturen waren waarschijnlijk niet laag genoeg voor grondmist. En inderdaad, behalve boven enkele veenplassen was er geen mist te bekennen. Niet getreurd, lekker door gewandeld en genoten van de mooie natuur. En van reeen ! Het is bronstijd voor deze dieren en de bokken hoor je dan ook de karakteristieke blaffende geluiden maken. Op een gegeven moment hoorde ik ze van drie richtingen tegelijk naar elkaar roepen. Machtig. In totaal heb ik maar liefst 12 reeen gezien. Ik blijf het prachtige dieren vinden. Gracieuze, fijngebouwde dieren. Zeker het eerste half uur na de zonsopkomst stonden ze in prachtig warm ochtendlicht. En dan komt de warme roodbruine kleur nog mooier uit. En dat in de paarskleurende heide, hoewel dit qua kleur nog niet helemaal op zijn top was. Helaas stonden ze te ver weg voor een close-up, maar zoals ik al vaker gezegd heb, ik vind eigenlijk de dier-in-landschap opnames vaak zeker zo mooi. En daar kon ik er wel enkele van maken. Met dit resultaat. Binnenkort nog maar eens terug voor de bloeiende heide opnames. Wie weet. In ieder geval volgen er de komende weken een aantal blogjes over mijn vakantie in Engeland, waar ik weer een aantal mooie dingen heb vastgelegd. Hou het blog dus in de gaten.