Pages

Creatief

Gisteren een workshop gevolgd bij Loulou Beavers over sfeerfotografie. Oftewel eens buiten de box denken. Leuk om eens te zien hoe iemand anders over fotografie denkt en daar ideeën bij heeft. En moet zeggen dat ik het leuk vond. Veel mooie... foto's gezien maar ook foto's waar ik geen donder aan vind. Alle foto's die heel erg abstract zijn met beweging van de camera en amper herkenbare onderwerpen spreken mij in ieder geval niet aan. Maar dat persoonlijke aspect in de fotografie maakt het nu juist zo leuk. Na de ochtendsessie dan 's middags het bos in, in dit geval het Speulderbos bij het plaatsje Drie. Eén van de mooiste bossen van Nederland. Bedoeling is om sfeerbeelden te maken van de herfst. Nou, dat viel niet mee. Veel blad is al van de bomen af, het licht was bagger, somber en donker, soms nog even regenachtig. Maar dat is dan juist een uitdaging om er toch nog wat van te maken. Ik heb een beuk gezocht die nog redelijk in het herfstblad stond en ben hier op mijn rug onder gaan liggen in de natte bladeren. Groothoek op de camera en het juiste beeld uitkaderen. Alle bomen wijzen dan naar het middelpunt toe. Dat leverde al wel een mooie plaat op, maar ik miste nog iets. De toegevoegde waarde was er niet. Dan bedenk ik me dat het leuk zou zijn om vallende bladeren in beeld te krijgen. Dus met rechts de camera vast gehouden en met links een grote hand bladeren de lucht ingegooid. Dan afdrukken en kijken wat het resultaat is geworden. Te donkere bladeren. Lens schoon en droog maken (er valt nat blad op de lens op deze wijze) en opnieuw. Nu geflitst. Dat lijkt al beter, maar de compositie van waar de bladeren op de foto terechtkomen heb ik niet in de hand. Dus tientallen keren gooien later heb ik dan eindelijk het beeld zoals ik het in gedachten had, herfstbomen voor een herfstlucht met vallend blad erbij. Zonder te photoshoppen !
 
 

Ekster

Ik ben vandaag voor de eerste keer wezen fotograferen vanuit mijn eigen schuilhut. Afgelopen weken heb ik bij mij in de tuin een "fototafel" gemaakt (waarover later in een ander berichtje wel meer) met een schuiltent ervoor en afgelopen weekend was dit klaar. Na enkele dagen voeren beginnen de eerste vogels de trek te krijgen naar deze plek. Natuurlijk is de ekster een van de eersten. Ontzettend brutale vogel, maar tegelijk ook schuwe en sluwe vogel. Als hij het niet vertrouwd is hij ook snel weer weg. Na plaats te hebben genomen in mijn tent zag ik na een half uur twee jonge eksters rond de tent scharrelen, maar met een scheef oog wat wantrouwend naar dat vreemde ding kijken dat uit de tent stak. Die lens zit er normaal natuurlijk niet ! Maar na enkele minuten stil zitten won de zin in lekkers het van het wantrouwen en kwam de ekster op de fototafel. Na nog heel even gewacht te hebben kon ik dan eindelijk wat foto's gaan maken. Acht stuks welgeteld. Toen was de vogel gevlogen. Dat geklik was toch wel eng. Maar gelukkig zaten de eksters al gauw weer rond de tent en (zij het kort) op de tafel. Er komen nog kansen genoeg de komende winter, maar als start van mijn vogelproject voor deze winter is het een mooi begin.
 

 

Eens een andere setting ...

Als je ergens in een fotohut gaat fotograferen dan ben je gebonden aan een vaste omgeving. Dat is ook zo in de fotohutten van Han Bouwmeester. Maar je bent natuurlijk niet gebonden aan de setting waarin je fotografeert. Een setting die je naar je hand kunt zetten. Dat kan met natuurlijke producten zoals boomstammetjes, takken, bessen, bladeren enzovoort, maar dat kan natuurlijk ook met door de men...s gemaakte producten. Dat is wat Trui en ik hier hebben gedaan, we hebben een eigen setting gemaakt van een oude gieter, wat pompoenen en lampionnetjes. Door de gele en oranje kleuren knalt dit geheel eruit. En dan is het afwachten op wat gaat komen, het gedeelte dat je niet geheel in de hand hebt. Allerlei mezensoorten in deze setting was geen probleem, maar eigenlijk hoopten we er een eekhoorn bij te krijgen. Normaal gesproken een veel geziene gast in deze hut, maar vandaag had hij er weinig zin in. Slechts twee keer kwam hij kort onze setting binnen gelopen, en dan moet je ook direct reageren. In dit geval met de 100-400 mm lens van canon op 400mm, met een (eigenlijk veel te) lange sluitertijd van 1/125 sec op een iso van 640. Door de beweeglijkheid van de eekhoorn zijn de meeste foto's bewegingsonscherp, maar ik heb er twee die scherp geworden zijn, waaronder deze opname. Mooi op zijn achterste gezeten zat hij een (neergelegd) nootje te verorberen. Misschien 5 seconden, toen was hij alweer verdwenen. Maar het beeld geeft nog maar eens aan dat het ook leuk kan zijn om eens buiten de standaard te denken en eens wat anders neer te zetten om je foto's in te maken. Iets waar ik in ieder geval de komende wintermaanden wat meer mee ga experimenteren. We zullen zien of het wat gaat opleveren. Het begin is in ieder geval leuk geworden vind ik.


 
 

Eekhoorn

Zoals in een vorige blog al aangegeven gingen we eigenlijk naar de hut van Han Bouwmeester om eekhoorns te fotograferen. Liefst in een mooie setting die we van een gieter en pompoenen hadden gemaakt. Echter het fotograferen van de eekhoorns ging niet geheel zonder slag of stoot. Het weer was matig, zwaar bewolkt en daardoor waren de sluitertijden extreem lang. Uiteraard kun je dan wel je iso waard...e opschroeven naar bijvoorbeeld 1600 of hoger, maar de eos 7d begint boven de 800 iso te steigeren en aangezien ik ruis enorm lelijk vind in foto's probeer ik dit te voorkomen. Mijn 500 mm lens van sigma heeft als laagste instelling f4.5, net een stap beter dan de 100-400 mm van canon, die ik ook bij me had. Maar met de 500mm is de afstand tot het eind van de waterbak voor de hut eigenlijk te kort om de gehele eekhoorn erop te krijgen. Dan moet je dus kiezen voor een uitsnede. En dat is verrekte lastig met lange sluitertijden (1/40-1/50 sec), een enorm beweeglijke eekhoorn en die eekhoorn moet dan ook nog eens op de goed plek zitten. Nog beter gezegd, hij moet eerst in beeld verschijnen. Na een aantal uren wachten komt dan toch nog geheel onverwachts de eerste eekhoorn plotseling op de setting af. Binnen een minuut is hij alweer verdwenen. Net genoeg tijd om een korte serie foto's te maken. En dan de spanning als de eekhoorn weer is afgetaaid. Zit er een scherpe en gelukt opname bij ? Na meerdere onscherpe opnames of opnames van matige compositie kom ik toch nog enkele mooie opnames tegen. Op deze foto zat hij gelukkig heel even stil en kon ik er een mooi portret van maken. De foto is niet gecropt en ter plekke zo gemaakt. Heerlijk is het gevoel dat je dan hebt als je op je minischermpje kijkt achterop de camera en dit beeld ziet. Zo had ik het in gedachten en het staat er op.
 
 

Pimpelmees op lijsterbes


Samen met mijn vaste fotomaatje Trui Alink ben ik vandaag naar Goor geweest met de intentie om eekhoorns te fotograferen. Om deze dieren voor de lens te krijgen hebben we gebruik gemaakt van één van de fantastische fotohutten van Han Bouwmeester, waarvoor mijn dank Han. Deze hut ligt in een bosgebied nabij Goor. Na onze aankomst om 9 uur zijn we eerst een drie kwartier bezig geweest om mooie settings in te richten. Dit zijn zowel natuurlijke als kitsche settings, om een zo groot mogelijke variatie in de foto's te krijgen. Ondanks dat we voor de eekhoorns gingen (waarvan later deze week foto's volgen) hebben we natuurlijk de vele vogels ook niet links laten liggen. Met name mezen zijn massaal aanwezig. Koolmezen, zwartkopmezen, matkopmezen en pimpelmezen vliegen af en aan. Eén van de settings is een tak vol met lijsterbessen, die met wat draad aan een boomstronk is opgehangen, waardoor de bessen mooi naar beneden hangen. Als achtergrond zijn enkele grote takken met geel verkleurd beukenblad neergelegd. Door een kleine scherptediepte te gebruiken (f4.5) krijg je een prachtig geelgevlekte achtergrond. Dan is het een kwestie van geduld, veel geduld. Net zolang tot er een mees aan de bessen gaat hangen en er van gaat snoepen. Dan moet je razendsnel scherpstellen en afdrukken. Persoonlijk maak ik dan in korte tijd een tiental foto's, omdat de mees door de wind heen en weer gaat, de mees zit ook geen moment stil en beweegt voortdurend zijn kop om een nieuwe hap van de bessen te nemen en omdat ik met een 500mm lens (van sigma) fotografeer is het risico op bewegingsonscherpte ook nog eens groot. Daar kwam vandaag bij dat er een dikke bewolking aanwezig was, waardoor de sluitertijd bij een iso van 800 nog steeds maar 1/50 sec was. Kortom, door veel foto's achter elkaar te maken vergroot je de kans op een geslaagde opname. En zoals je ziet is dit wel weer aardig gelukt. Iets nabewerken in lightroom om de ruis te verminderen (door de hoge iso-waarden ontstaan) en de kleuren en scherpte mooier te krijgen en dan is de foto toonbaar. Bij deze ...
 
Bijschrift toevoegen
 

Herfstblaadje

Deze foto is van twee weken geleden en is gemaakt in het Buurserzand. Ik was op zoek naar herfstbeelden, sfeerbeelden die de stemming van dit jaargetijde overbrengen. Dat kunnen grootse landschappen zijn, maar net zo goed kleine details. Details zoals dit kleine berkenblaadje. Het hing aan een spinnenwebdraadje in het dorre gras te wapperen en trok daardoor mijn aandacht. Aangezien het gras hier erg dicht op elkaar staat is het lastig om het blaadje met enkele grassprieten te isoleren van de achtergrond. Hiervoor gebruik ik in dit geval een iets langere brandpunt, en wel de 70-200mm lens van canon op 200mm. Uiteraard vanaf statief en met de zelfontspanner. Dit om bewegingsonscherpte zoveel mogelijk te voorkomen. De poten van het statief helemaal uitgeschoven om een hoog standpunt te krijgen. Hierdoor is het mogelijk om het gele gras volledig als achtergrond te benutten. Ga je lager dan komen de bomen in de achtergrond weer in beeld en wordt de bovenzijde van de foto veel drukker. Dan de compositie goed zetten. De boog van de linker grasspriet met het blaadje die doorloopt in de boog van het rechter grasspriet vind ik mooi beeldvullend. Dan even wachten tot de wind zo veel mogelijk wegvalt en afdrukken. Belichting goed controleren op het histogram en indien nodig aanpassen. In dit geval heb ik -1/3 EV onderbelicht om de kleuren iets warmer te krijgen. Andere instellingen : 1/800 sec, f5.6, iso 500. Voor mij geeft het mooi de sfeer van de herfst weer.
 

Schaduwspel

Vorige week zoals in een vorig blogje op facebook al geschreven, ben ik bezig geweest met één paddestoel in verschillende settings. Hier nog eentje uit deze serie. Nadat ik de paddestoel zelf had gefotografeerd herinnerde ik me opeens een trucje dat ik twee jaar geleden eens op een foto had toegepast, schaduw van een paddestoel op een mooi gekleurd herfstblad. Dus heb ik een mooi oranje gekleurd groot blad gezocht en deze rechtop voor mijn paddestoel gezet. Door het volle tegenlicht geeft dit een prachtig schaduwbeeld op het blad. Dat was al leuk maar niet spannend genoeg. Door iets bij te draaien kon ik een tweede paddestoel voor het blad krijgen. Deze heb ik met mijn zaklantaarntje vervolgens iets bijgelicht waardoor deze ook een mooie lichtval krijgt, wat met het natuurlijke tegenlicht anders nooit zou lukken. Hierbij wel oppassen dat dit licht niet op het blad valt, dat zou het schaduweffekt teniet doen ! Het blad heb ik verder naar voren verplaatst. Hierdoor kwam de begroeide rand van de boomstronk waarop de (schaduw)paddestoel staat ook in beeld en tekent af als een mooi schaduwrandje met bloeiende mossen. Door het blad nog iets te draaien en zelf wat meer opzij te bewegen kon ik de paddestoel voor het blad zo positioneren dat het net lijkt of de schaduw op het blad van hem is. Kijk je echter beter naar de foto dan zie je dat de schaduwvorm niet klopt ! Nu weet je ook waarom niet.

 

Eigen tijdschrift !

Heb afgelopen week voor het eerst zelf een tijdschrift gemaakt via een online programma. Hartstikke leuk om te doen. Interactief bezig zijn met tekst, foto's, informatie opzoeken, geluid en video is helemaal iets voor mij. Ik kan hier volledig mijn creativiteit in kwijt. Of het ook wat geworden is ? Ik vind van wel maar oordeel zelf maar :
 
 

Kleine Watersalamander

Soms komt het geluk je gewoon op je pad. Twee jaar geleden heb ik in de tuin een natuurlijke kikkerpoel laten graven, in de hoop dat dit kikkers, padden, libelles en juffertjes zou aantrekken. Dat is allemaal gelukt, maar mijn uiteindelijke doel was ook om er watersalamanders te krijgen, en die had ik tot dusverre nog niet gezien. Nou loop ik gisteren bij ons in de boerderij over de deel en zie opeens een salamander lopen. Midden op de deel ! Dat is gaaf, ze zitten er dus toch. Nou hoort dit dier niet binnen bij mij dus moet ik hem naar buiten zetten op een plek waar hij kan overwinteren. Liefst niet al te ver van de poel. En laat het onderweg naar deze plek nu net lekker herfstig zijn. Veel bruin, rood en geel blad, eikels en kastanjes, ectetera. En in ruil voor een lekker plekje moet de salamander dan eerst nog even poseren. Nou dat was geen probleem, setting gemaakt en salamander erin gezet. Dat duurde enkele minuten en toen begon hij (of zij, geen flauw idee natuurlijk) rond te scharrelen, en bood mij daarmee de gelegenheid tot het maken van foto's. Veel prullebakkenwerk, want ze zijn beweeglijk. Maar op de momenten dat ze stil zat heb ik toch nog wel wat mooie platen kunnen maken. Close-up en dier in omgeving. Achtergrond kleur wordt hier bepaalt door blad, in de dier in landschap foto door een grote geel/oranje paraplu die ik op enige afstand erachter heb gelegd. Scherptediepte in de close-up heel beperkt (f 5.0), net genoeg om de ogen scherp te krijgen en nog een duidelijke contour van de voorpoten te geven. Bij het dier in landschap uiteraard een grote scherptediepte (f 11), om zo ook de omgeving erbij te krijgen. Sluitertijden zijn vrij lang variërend van 1/40 sec tot 1/25 sec. Uiteraard kan dit wel korter, maar dan moet de iso zo ver omhoog dat dit veel ruis veroorzaakt, en dat vind ik persoonlijk niet mooi. Daarom maak ik in zo'n situatie altijd veel foto's (vanuit de hand) en is er vrijwel altijd één bij die mooi scherp is. De rest kan zo weer weg tenslotte. Lang leve digitaal. Na een kleine 10 minuten besloot de salamander dat het wel genoeg was en ging ze er in een lange run vandoor, richting de grote schuur die hier dichtbij staat. Een mooie plek om droog en warm te overwinteren. Dankjewel en ik hoop dat ze de winter goed doorkomt. Dit geeft hoop voor mijn poel voor volgend jaar.



Herfst slakje

Vandaag me maar eens met de herfst bezig gehouden. Achter ons huis liggen bergen eikels en kastanjes en het leek me wel leuk om iets met die kastanjes te doen. Maar dat vond ik nogal saai. Ik was met meerdere composities bezig , maar eigenlijk niets wat me boeide. Tot ik opeens dit slakje vond. Die op de kastanjes gezet en opeens komt het beeld tot leven. De compositie laat zich makkelijk neer leggen tenslotte. Goed gekeken naar de achtergrond om de mooie bokeh cirkels te krijgen. Deze ontstaan door gebruik te maken van heldere lichtvlekken in de achtergrond in combinatie met een lage f-waarde (f4 of f 5.6). Dan goed kijken waar je de slak (je hoofdonderwerp tenslotte) positioneert ten opzichte van de cirkels. Het klinkt heel raar, maar uiteindelijk bepaalt de achtergrond de sfeer in de foto. Dit wordt door massa's fotografen vergeten. Dan goed de belichting bekijken op je histogrammetje, de hooglichten helemaal aan de rand zetten, maar net niet er overheen. Tot slot het lastigste gedeelte, de slak, deze zijn langzaam maar door de beweeglijke oogjes op steeltje ontzettend lastig om scherp in beeld te krijgen. Is dat ook gelukt, dan krijg je gegarandeerd een mooie foto !


Steenuilen

Vanochtend vroeg naar de Achterhoek gereden om steenuiltjes te gaan fotograferen. In een mooie setting staat een oude dode perenboom met daarin een nestblok met twee jongen. Deze zijn op dit moment op de leeftijd dat ze net zo nu en dan het nestblok verlaten en in de boom gaan zitten. Dat schreeuwt er natuurlijk om om vastgelegd te worden. Dus na een kop koffie om de slaap te verdrijven vol verwachting om 6.45 uur al in de schuilhut/tent plaats genomen. Dan begint het lange wachten.... en wachten.... en wachten. Alles, maar geen uilen ! Potver..  Heel even liet een jong zich zien in de ingang van het nestblok. Maar na enkele minuten net het koppie te hebben gezien trok het zich weer terug in de duistere diepten van het blok. Pas na ruim 6 uur wachten kwam een van de jongen uit het blok op de tak en konden de eerste platen gemaakt worden. Kort erna vloog een van de ouders op een andere tak. Gelukkig ook daar nog een redelijke serie van kunnen maken. Helaas niet met een muis of ander voer in de bek, maar ja, je kunt niet altijd alles hebben. Het blijven levende en wilde dieren tenslotte. Tot mijn grote geluk echter vloog de steenuil naar een paaltje en bleef hier prachtig een twintig seconden zitten, alvorens weg te vliegen. Die twintig seconden maakte de uiteindelijk 8 uur zitten en wachten helemaal goed.
 


 

Libellen cursus

Vandaag in Friesland op cursus geweest. Een cursus libellenfotografie door Johannes Klapwijk, een bevlogen libellenspecialist. Erg interessant met veel wetenswaardigheden.  Helaas was het weer een beetje een spelbreker. Harde wind, waardoor het goed scherp in beeld krijgen van de libel erg lastig werd. Wel is door een goede uitleg van Johannes me duidelijk geworden hoe ik een libel kan benaderen zonder dat hij direct wegvliegt. Bijna in slow-motion naar het dier toe, het dier ziet met name beweging, geen scherp beeld. Zodra je heel dichtbij bent kan hij je niet goed meer zien en kun je de camera bijna in zijn neus drukken zonder dat hij opvliegt. Dat gaat inderdaad vrij goed. Deze beide beelden heb ik overgehouden van de libellen. Een schaduw op een blad met de viervlek libel in de achtergrond en een close-up van een gesluierde libel. Gezien de moeilijke omstandigheden valt het me nog niet tegen wat het geworden is. Maar het kan nog veel beter denk ik, dus ga zeker nog eens terug. Daarnaast heb ik nog wel een fraaie plaat gemaakt met de supergroothoek van 16 mm van een zweefvlieg kort voor de landing op wat bloemen. Mooi zo'n dier in landschap beeld, helemaal mijn ding !




Visserslatijn ?


Ik had ze al een tijdje gehoord, geluid draagt ver over het water heen. Maar zien kon ik ze door de mist absoluut niet. Ik sta aan de oever van de IJssel in de Ravenswaarden, een schitterend stukje natuur in de omgeving van Gorssel. Gepraat komt met flarden uit de mist op mij toe waaien. Geen idee waar het over gaat, dat is niet goed te verstaan. Ik ga verder met het fotograferen van de heerlijke sfeer die er hangt en langzaam wordt de mist dunner. Als dan een uurtje later de mist grotendeels is opgelost zie ik ze opeens aan de overkant van de IJssel, twee vissers. Door de mist die nog boven het water hangt ontstaat er een pastelachtig sfeertje. Een mooi beeld voor een panoramafoto, maar ook voor het vastleggen van de vissers tijdens de uitoefening van hun hobby. Zo genieten we tenslotte allemaal aan de oevers van het water.
 




 

IJssel panorama's

In de afgelopen twee sessies in de uiterwaarden van de IJssel en aan de oevers van de IJssel ben ik ook weer eens bezig geweest met panorama fotografie. Alles op de stand manueel, scherptediepte instellen, sluitertijd bepalen, scherpstellen op manueel, witbalans op vaste stand, statief eronder en deze goed horizontaal plaatsen en dan een serie verticale opnames maken. Dan controle of er voldoende overlap is tussen de opeenvolgende foto's en of het licht in alle foto's gelijkmatig over komt. Daarna thuis in lightroom alles nabewerken en in photoshop stitchen tot één geheel. Bijsnijden en afwerken. Ik vind het toch wel zo geweldig dit soort panorama's. Om er goed van te genieten moet je ze even aanklikken en in het groot bekijken. Geweldig !





Grondmist aan de IJssel


Ik ben de afgelopen weken een aantal keren voor dag en dauw naar de IJssel geweest. In totaal verschillende omstandigheden. De eerste keer met een strakke zonsopkomst, en kort daarna een dichttrekken van de lucht wat een heel gaaf sfeertje gaf. De tweede keer tijdens dikke grondmist, wat ook een heel mooi sfeertje creeerde, maar totaal anders was. Er hing deze tweede dag een forse grondmist die even na zonsopkomst langzaam begon op te lossen. En het sfeertje dat dan ontstaat is schitterend. Zacht gedempt licht met mooie pastelkleuren. Een lust voor de landschapsfotograaf. Lastig te belichten. Iets te veel licht en de foto is uitgebeten, iets te weinig en de sfeer is weg. Dus op statief, proefopname maken, controleren van het histogram (dat helemaal rechts tot aan het maximum moet worden gezet) en indien nodig instellingen van de camera bijstellen en de opname opnieuw maken. Scherptediepte bepalen. Beelduitsnede goed hebben. Kortom alles zodat de foto technisch goed in elkaar zit. Handmatige instellingen, niets op de automaat, tot het scherp stellen aan toe. Eigenlijk gaan we met de moderne camera's weer helemaal terug naar het vroegere analoge werk. Heerlijk. Die combi met de nieuwe snufjes werkt in het veld fantastisch. En als je dan thuis op je scherm de foto's ziet verschijnen en ze zijn ook nog eens zoals je ze in het veld in gedachten had, dan is mijn dag helemaal goed.
 




 

Wolken voor de sfeer !



Ik sta in de uiterwaarden van de IJssel en de lucht begint langzaam te kleuren. Helaas zijn er geen wolken aanwezig en dreigt de zonsopkomst daardoor wat saai te verlopen. Maar als de zon al een twintig minuten boven de horizon staat komt er vanaf het zuidoosten uit een partij bewolking binnendrijven. Dit geeft een enorm fraai sfeertje, het warme ochtendlicht, de hele frisse kleuren van de uiterwaarden, en de dreigende lucht erboven. Het deed mij denken aan de oude Hollandse Schilders, die konden dit soort omstandigheden ook zo mooi op doek zetten. Maar het zien van deze omstandigheden is nog wat anders dan het ook zo vastleggen met de camera. Iedere natuurfotograaf weet hoe moeilijk het is om dat sfeertje ook zo in beeld te krijgen. Bij deze opname heb ik gebruik gemaakt van drie losse beelden, die vanaf statief gemaakt zijn. Alle instellingen zijn op manueel gezet, de camera is dus volledig van de automatische stand af gehaald om zoveel mogelijk controle te hebben over het uiteindelijke resultaat. Ontzettend lastig is het om het hele harde contrast van de zon en het donkere deel van de wolken in balans te krijgen. Hiervoor maak ik een opname van het lichtste en donkerste deel, waarna ik op de beide histogrammen in de camera kijk hoe ver ik naar rechts (dus het lichtste deel van de foto) kan belichten. Dit maximum stel ik in en dan maak ik mijn definitieve opnames. Dan thuis de foto's oploaden in Lightroom en nabewerken om de donkere delen iets op te lichten en de heldere delen iets te dimmen. En dan is het sfeertje zoals het aan de IJssel heerste weer terug op mijn computerscherm.
 






 

Uiterwaarden IJssel

Dit is de tijd van het jaar dat je er als landschapsfotograaf bij moet zijn. Je komt simpelweg tijd te kort. Alles staat in bloei en de bomen zijn prachtig van kleur. Alle schakeringen groen komen voorbij. En veel weilanden zijn een oceaan van kleur. Geel, paars, rood, afhankelijk welk plantje er op dat moment bloeit. Zo ook vanochtend. Langs de randen van de IJssel nabij Gorssel was het in één woord geweldig. Een mooie zonsopkomst, aanvankelijk helaas zonder wolken, maar al snel kwam er een mooie bewolking opzetten. Door de lage stand van de zon ontstond er een geweldige sfeer, precies datgene dat je als landschapsfotograaf zoekt. Grootste probleem is om de juiste belichting te krijgen. Niet te klein diafragma en niet te groot. Statiefwerk uiteraard, en zeer goed kijken dat de compositie klopt. Een panorama opname tussendoor vraagt weer heel andere eisen. Maar allemaal oh zo leuk om te doen. Na een uurtje was het mooie licht weg, de zon verdween definitief achter de wolken. Maar de lucht zelf bleef nog erg fotogeniek, waardoor ik aan de oevers van de IJssel nog wat mooie opnames kon maken van onder andere de ruine van slot Nijenbeek aan de overzijde van de rivier. Kortom een uitermate geslaagde ochtend met veel mooi fotowerk. Hier een drietal platen, de rest staat binnenkort wel op de site of op facebook. De panorama opnames moet je eigenlijk in het groot bekijken, dan zijn ze nog veel mooier. Gewoon aanklikken dan openen ze groot.



Stavoren

Afgelopen weekend ben ik op zondag naar Stavoren geweest. Hier gaf Bas Meelker een cursus avondfotografie in de haven van Stavoren. Zoals je al in eerdere blogs hebt kunnen lezen ben ik een grote fan van Bas. Samen met Ruben Smit behoort hij tot mijn favoriete natuurfotografen in Nederland. Zijn foto's zijn geweldig, maar ook de manier waarop hij zijn lessen overbrengt vind ik helemaal top ! Veel tips en praktische toepassingen, die van mij een betere fotograaf maken. En door zijn technieken toe te passen op mijn foto's komt mijn fotowerk nog weer stukken omhoog. Ook zondag was weer zo'n leerzame dag. Eind van de middag eerst de fotolokaties verkennen, wat is interessant, alvast in je hoofd de composities bepalen die je 's avonds wilt maken. Eigenlijk al een visie hebben over hoe het uiteindelijke beeld er uit moet komen te zien. Moeilijk, maar heel praktisch. Dan even eten en ruim voor het licht mooi wordt weer terug op de plek zijn. En dan begint het wachten op het mooie licht. Hoe later op de avond, hoe langer dan de sluitertijden worden. Begon ik nog met 0.4 seconden belichting bij een diafragma van f 11, eind van de avond eindigde ik met een belichtingstijd van 320 seconden, oftewel ruim 5 minuten per foto. In mijn ogen al helemaal donker, echter de camera haalt nog steeds de mooiste kleuren naar voren. Ik blijf het een klein wonder vinden wat zo'n sensor in deze minuten nog weet te produceren. En haarscherp ! Uiteindelijk hou je van zo'n avondje fotograferen een paar mooie opnames over, maar die maken dan ook mijn hele dag weer goed. Bas, mocht je dit lezen dan weer hartstikke bedankt voor de wijze en leerzame lessen. Zeker niet de laatste keer dat ik bij je een cursus volg. Ik kan het iedereen aanraden om zo zijn of haar fotografie naar een hoger plan te tillen.



Aan de IJssel

Eindelijk is er de goede combinatie. Ik heb vrij en de weersvooruitzichten zijn goed voor vandaag. Er wordt een mooie zonsopkomst voorspelt met lichte bewolking. Dus erop uit. Ik besluit om naar de IJssel te rijden. Ik heb nog wat foto's nodig voor de komende fotowedstrijd van onze fotoclub, waar het thema de rivier is. En aangezien ik de laatste maanden vrijwel geen foto's heb gemaakt ligt er niet iets op de plank om in te sturen. Na met het programma TPE op de computer bekeken te hebben onder welke hoek en in welke richting de zon opkomt bij de IJssel ga ik google op om een mooie lokatie te spotten. Er zijn enkele plekken in de IJssel die geschikt lijken en ik kies de lokatie uit bij de ruine van het Kasteel de Nijenbeek. Hier kun je goed aan het water komen en de ruine kan mogelijk wat extra's bieden. Dus vroeg eruit, om 5 uur zit ik aan het ontbijt en een half uur later op pad. Het is nog steeds berekoud, ondanks dat we al ruim in de lente zitten. Tegen zeven uur ben ik op lokatie en het begint al iets te kleuren in de lucht. Gauw de lokatie wat verkennen en dan beginnen de plannen voor de foto's langzaam te rijpen. Eerst een panorama van bovenaf de dijk, met als invoerende lijn een meidoornhaag. Samengesteld uit vijf foto's maak ik later in photoshop de panorama klaar. Heel geslaagd, al zeg ik het zelf. Daarna afgedaald naar de waterkant, en hier aan de gang. Highlight opnames is het toverwoord. Net genoeg contrast om nog iets kleur te houden. De weerspiegeling in het water en de dunne laag ijs op het water dragen mooi aan deze witte sfeer toe. Dan komt de zon op en wordt het licht gelig. Mooi voor opnames van de golfbrekers in de IJssel. Kortom, het wordt een mooie serie. Mijn fotoseizoen dit jaar is eigenlijk nu pas hiermee goed begonnen. Ik ben vandaag uitermate tevreden over de opnames ! Ik merk wel dat ik steeds meer gecharmeerd begin te raken van de panorama opnames. Mooi dat breedbeeld effekt, soms uit twee foto's samengesteld, soms uit maar liefst zeven foto's gemaakt. Het mooiste is het om de foto's groot te bekijken. Even aanklikken waarna ze groot openen. En anders even op mijn fotosite kijken, hierop staan uiteraard ook de andere foto's van deze ochtend.




Gelukt !

Ik had ze al een aantal keren zien staan, terwijl ik onderweg naar mijn werk of naar huis was. Een aantal reeën die in een weiland met dorre restanten gras staan. Een prachtig gezicht, met mooi bij elkaar passende kleuren. Maar natuurlijk geen camera bij me en geen tijd om deze op te halen en terug te gaan. Tot vanochtend. Ik kwam terug van het werk en zie opnieuw de drie reeën in het land staan. In prachtig zacht ochtendlicht. En met tijd over ! Dus rap naar huis en de camera gepakt. Dan terug, hopend dat ze er nog zullen staan. En het zit mee, alle drie de dieren staan nog in het veld, weliswaar zijn ze alweer op weg naar de aansluitende bosrand, maar ik heb nog enkele minuten tijd om foto's te maken. Helaas zijn de foto's waar ze alle drie op staan niet naar mijn zin, of ze kijken de verkeerde kant op, ze staan net achter elkaar of ze staan met de kop aan de grond te vreten. Maar gelukkig heb ik ook nog enkele foto's van de bok die net even los staat van de andere dieren. Wat een mooi gezicht, de donker bruine ree in het gelige stro in dat mooie zachte ochtendlicht. Helemaal tevreden zie ik het groepje even later in de bosrand verdwijnen. Wie weet krijg ik komende week nog een keer de kans om ze alle drie tezamen mooi vast te leggen. Ik ga het zeker proberen.


Panorama fotografie

Vorig weekend heb ik een dagcursus gevolgd van de bekende landschapsfotograaf Bas Meelker. Een cursus over het maken van panoramabeelden. En een uitermate interessante cursus zoals al gauw bleek. Uiteraard had ik me al wel eens vaker met panoramabeelden bezig gehouden, maar het kan altijd beter en ik moet eerlijk zeggen dat ik weer een hele hoop heb geleerd. Allereerst dat het van het grootste belang is dat zowel je statief, als je toestel op het statief absoluut beide waterpas staan. Dat is de basis van een goede panorama. Dan alles met de hand instellen, witbalans van automatisch af,  diafragma en sluitertijd op manual instellen, geen groothoeklens gebruiken (wat ik altijd deed) maar het liefst tussen 70-200 mm blijven zitten, en verticale opnames maken in plaats van horizontaal. Dan tussen 5 en 7 opnames met een overlap van circa 30%. Dan geeft de beste RAW resultaten. En daarna het overzetten en nabehandelen in lightroom en photoshop. Ook hier weer een aantal handige tips en instellingen. Opnieuw heb ik weer veel opgestoken, ondanks dat ik al heel veel werk met beide programma's. Na wat oefeningen in het veld werd me al snel duidelijk dat ik ook op dit gebied van de natuurfotografie toch weer een hele stap voorwaarts heb gemaakt. Met dank aan Bas.

Wat een verschil

Hoe mooi het de afgelopen week ook was met de grote hoeveelheid sneeuw, het licht was maar bagger. Grauw weer, geen mooi licht in de lucht en geen mooie uitlichting van de sneeuw en het ijs. Uitermate frustrerend. Ik ben een aantal malen op stap geweest en ook wel een aantal foto's gemaakt, maar het had niet dat speciale. Dat speciale wat ik in mijn foto's zoek. Wat ze net boven de normale grijze massa laat uitspringen. Zaterdagochtend was het wel mooi licht, en laat ik me nu net verslapen ! Grr, wat een misser. Toen ik uit bed kwam was de lucht mooi roze en rood. Helaas. Voor ik op stap was en in het veen arriveerde was het mooie ochtendlicht al weer over. Maar gelukkig was er nog wel veel meer licht en kleur aanwezig dan de afgelopen week. Als voorbeeld heb ik een foto gemaakt van een omgevallen dode boom aan de rand van een ven in het Witteveen. Een mooie inleidende lijn door de boom, en een mooi winters landschap er achter. De foto van afgelopen week is grauw en monotoon van kleur. Wel echt winters maar niet dat extra's. Die van zaterdag heeft wel dat mooie licht erin en een doortekening in de lucht. Dag en nacht verschil. En dat verschil had nog veel mooier kunnen zijn als ik me niet verslapen had. Dan had de foto waarschijnlijk wel boven de massa uitgesprongen. Nu is het een fijne plaat, maar zeker niet meer dan dat. Hier de beide foto's als voorbeeld van het verschil in licht.


Winter

De start van het nieuwe jaar is winters. Voor de een een gruwel, slechte wegen, koud. Voor de ander (voor mij dus) een heerlijke situatie. Mooie omstandigheden voor de landschaps- en natuurfotograaf. En de kou die neem je op de koop toe, daar kun je je wel op kleden. Ik ben dan uiteraard ook al even op stap geweest, alhoewel de omstandigheden nog niet ideaal waren. Het mooie licht ontbrak nog, maar de koudeperiode is nog niet voorbij, en aanstaande zondag wordt er alweer een pakje sneeuw verwacht. Hoera ! Tijdens de sneeuwbuien toch maar proberen om wat vast te leggen, en dan kom je al gauw terecht bij de silhouetten van bomen. Lastig om hier wat moois van te maken. Alles is grauw en door de vallende sneeuw is het bijna ondoenlijk om een goed scherpe foto te krijgen. Aan de andere kant draagt dit ook weer bij aan de sfeer van de opname. Koud en guur ! Mooiste voor mij is het rijtje bomen in de verte, waar een bijna grafisch plaatje ontstaat. Flink overbelichten met een hoge Kelvin waarde, zodat de sneeuw ook wit wordt en niet grauw. Ook wegen doen het goed in de sneeuw. Het geeft een mooi dieptewerking in het door de vele witte kleuren al gauw vlakke beeld.
Komende tijd zal er hopelijk nog meer tijd zijn om platen te maken. Hier de eerste serie van het nieuwe jaar.