Kievitsbloemen

Vorig jaar heb ik met een vooruitziende blik bij mij aan de poel een serie kievitsbloembolletjes geplant. Eén van de bloemen die ik ontzettend mooi vind in het voorjaar. Door ze tegen de schuin oplopende wal aan te planten kun je mooi het water, de wal of de lucht als achtergrond kiezen. Ik heb vanochtend een hele serie foto's gemaakt, het gras en de bloemen waren nog nat, wat een mooi extra effekt geeft. Twee kievitsbloemen stonden mooi naast elkaar en ik besloot om deze als hoofdonderwerp te nemen. Door van boven naar beneden langs de wal van de poel te fotograferen kon ik in de voorgrond een andere kievitsbloem nemen, uiteraard is deze volledig uit focus, maar geeft daardoor wel een mooie vlek in dezelfde kleur en vorm als de andere bloemen. Dan is het even zoeken naar een weerspiegeling in het water van de poel. Dit kan precies als witte vlek weer achter de onscherpe bloem gepositioneerd worden. Door de camera laag te houden komt het gras op de voorgrond als waas in beeld en geeft een mooie basis aan het geheel. Scherptediepte is hier f3.5 met een sluitertijd van 1/125 sec. De opname is weer gemaakt met de canon 100mm macro lens, deze geeft een heerlijk bokeh in de achtergrond. Het is een van mijn favoriete lenzen. Tenslotte heb ik nog 1 volle stap overbelicht om de foto lekker op te lichten. Een andere optie is om nog veel verder te overbelichten. Dat is in de onderste foto gebeurd. Hier is 2 volle stappen overbelicht, waarbij als achtergrond de reflecties in de poel zijn gebruikt om de lichte kleuren te krijgen. Zelfde opname richting, andere belichting en een totaal andere foto. Wat is het toch leuk om hier mee bezig te zijn. Aan alle foto's heb ik in photoshop weinig meer gedaan, iets verscherpt, en helderheid iets terug gezet om de romantische sfeer erin te krijgen. Dat is alles.

 

 

Van herfst naar voorjaar

Na al het geweld met voorjaarsbloeiers, kikkers en padden van de laatste week hier dan eens een totaal andere foto. Het symboliseert voor mij heel mooi het voorjaar dat in aantocht is. Terwijl ik langs een beukenbos rij vlak bij mijn woonplaats zie ik opeens deze jonge scheut voor het achterliggende bos. De scheut springt in het oog door het tegenlicht, dat de knop mooi laat oplichten.Door omheining met prikkeldraad (jaja, kijken mag maar inkomen niet, Nederland he) kon ik niet dichterbij en was gebonden aan de plek waar ik stond. Met de 100-400 mm lens kan ik op de 340mm stand voldoende inzoomen om de knop groter in beeld te krijgen. Voordeel van deze lensafstand is dat het beeld in elkaar kruipt. De beuken die verder weg staan gaan zo mooi als bijpassende achtergrond dienen. Door iets te overbelichten (2/3 EV) licht de knop mooi op en komt de achtergrond mooi helder over. Scherptediepte van f7.1 garandeert me dat de hele knop scherp zal zijn. Vanaf hetzelfde standpunt maak ik vervolgens een totaal andere foto. De camera verticaal en fors uitzoomen naar 185 mm geeft meer een overzichtsbeeld. Door iets te verplaatsen kan ik de herfstbladeren die nog aanwezig zijn mee in beeld krijgen. Hierdoor ontstaat (voor mij althans) een sfeer van overgang herfst/winter naar voorjaar. Ik belicht de foto fors over met + 1 1/3 EV om de mist die nog tussen de bomen hangt zo veel mogelijk te laten oplichten. Zo zie je dat je vanaf één standpunt door gebruik te maken van verschillende technieken en lensafstanden een totaal verschillende sfeer in de foto kunt krijgen. Iets wat ik heel leuk vind om te doen.

 

Blauw !

Eindelijk was ik er op de juiste dag. Vorig jaar een paar dagen te laat, jaar daarvoor te vroeg. Maar nu eens op de dag dat ze echt mooi blauw kleuren. Wie ? De heikikkers. Gedurende enkele dagen per jaar kleuren de mannetjes kikkers helder blauw, Dit ontstaat onder invloed van geslachtshormoon. Zodra de seks de mannen in de bol slaat, slaat de blauwe kleur uit ! Na een poosje zoeken hoorde ik in het Haaksbergerveen de plop-plop-plop geluiden, die de mannetjes maken. Eerst in een wat te ver weggelegen poel, maar helemaal achterin het veen zaten de mannen aan de rand van de poeltjes en zijn dan goed te benaderen. Heel rustig bewegen, van onverwachtse bewegingen schrikken ze en duiken onder. Na tien minuten stil zitten echter komen ze weer vrolijk boven. Plat op de buik, de camera liefst op het water om een zo mooi mogelijke reflectie te krijgen. Dan 1/3 EV onderbelichten, anders heeft de witte borst geen structuur meer. Deze opname is met de 100-400 mm lens gemaakt op 400 mm. Sluitertijd kort 1/400 sec, f5.6 om een geringe scherptediepte te krijgen en dan is het zover, ik heb mijn eerste blauwe kikker sinds jaren op de plaat ! Net op tijd, want morgen is de kleur waarschijnlijk weer weg van dit schitterende kikkertje.